Aller au contenu

boket

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : bouket.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « boke » avou l’ cawete « -et ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
boket bokets

boket omrin

  1. pårteye d’ ene sacwè.
  2. tchamp, terén.
    • Il a vindou s’ boket å Bwès d’ Hous.
    • C’ est tos bokets po des eplaeçmints.
  3. pitit moumint.
    • La on boket k’ on n’ l’ a pus veyou.
  4. court sicrijhaedje.
    • I nos a fwait plaijhi, tos les moes, tot nos lijhant ses plaijhants bokets.
  5. coûte muzike
    • On boket d' muzike.

Ratourneures

[candjî]
  1. Sint Pansåd n’ a nén co rciné ; dinez lyi on ptit boket : dijhêye des mascarådes å crås mårdi.
  2. Ça vå mî k’ ene djambe cassêye et les bokets pierdous
  3. mete a bokets
  4. [toumer a bokets]]
  5. a bokets : spiyî e ptis bokets
    • Diâle m’arawe, di-dje atot léhant çoula, n’årît-t-i nin stu djoyeûs zèls ossi cès deûs la ? Portant, ‘n-aveût dèdja ‘ne mwinde tchoke qui Sodome èsteût-st-a bokèts Georges Ghys.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
pårteye d’ ene sacwè
tchamp, terén
pitit moumint
court sicrijhaedje
  • Francès : écrit littéraire
a bokets