Aller au contenu

doirmåd

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « doirmi » avou l’ cawete « -åd ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin doirmåd doirmåds
femrin doirmåde doirmådes

doirmåd omrin

  1. onk ki doime bråmint, ki passe si tins a doirmi.
    • Li doirmåd croet vey passer divant ses påpires serêyes tot çou ki gn a d' pus bea sol tere. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.66 (fråze rifondowe).
    • Dj’ a peu por vos, mes ptits moxhons.
      Vos n’ avoz nén l’ tchance do taesson :
      On gros doirmåd ki passe l’ ivier
      Rafûlé dins s’ cråxhe, fén påjhûle. André Paquet (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
doirmåd