ebén
| ebén | 
|
abén |
Etimolodjeye
[candjî]
Loukîz a : « abén »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛ.ˈbẽ/ /ɛ.ˈbɛ̃/ (betchfessî én)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛ.ˈbẽ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Aloyrece
[candjî]ebén (nén candjåve)
- aloye deus fråzes, avou li deujhinme k’ est rashîte so l’ idêye del prumire.
- Vos rwaitîz m’ bele biesse, don, l’ ome ; ebén, vola ene boûsse rimpleye d’ ôr : elle est por vos, si vos m’ savoz dire li no di cisse biesse la. — Ernest Benoit, fåve do Verbok (fråze rifondowe).
- permete ene ahote emey ene fråze, divant d’ porshuve (avou repetaedje do sudjet).
- Les djonnes, la, abén, i batént les caybotes. — Sintake Rimåke (fråze rifondowe).
- el tiesse di fråze, loye l’ idêye ki va vni a ene sitouwåcion kinoxhowe do cåzeu.
- Ebén, dji n’ åreu nén creu ça d’ lu.
- Ebén, i fåt aroubi, dj' a manké do dire araedjî, do djalozer pareye veye. — Joseph Mignolet, "Milionêre !" (1934), p.42 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
