Aller au contenu

ecloyaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « eclôre » avou l’ cawete « -aedje » (avou on ristitchî Y po stoper l’ ahiket).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ecloyaedje ecloyaedjes

ecloyaedje omrin

  1. accion di mete ene sacwè divins.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ratournaedjes

[candjî]
ecloyaedje