Aller au contenu

egoloe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « goler » avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje, çou ki dene on mot avou l’ cawete « -oe ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
egoloe egoloes

egoloe omrin

  1. (djeyografeye) bresse di mer ki rmonte dins l' bas coraedje d' on mouze.
  2. (djeyolodjeye) plaece la k’ ene corante aiwe mousse e tere (dins on terén castinnixheus).

Sinonimeye

[candjî]
moussaedje e tere d' on ri dins l' castinne

Sinonimeye

[candjî]
bresse di mer ki rmonte dins l' egoleure d' on fleuve

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
trô d’ disparexhaedje d’ on ri dins ene tere castinnixheuse Loukîz a : edujhoe
lådje egoleure d' on mouze, ki l' mer î rmonte