Aller au contenu

erelêye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : erele, èrèlè, èrèlé, èrèle.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « erel- », bodje A do viebe « ereler » avou l’ cawete « -êye » d’ ecloyaedje, çou ki dene on mot avou l’ betchete « e- ».

Prononçaedje

[candjî]

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin erelé erelés
femrin erelêye erelêyes

erelêye femrin

  1. femrin pårticipe erirece (fok dins ene fråze al vwès passive), do viebe : «ereler».
    • A prandjire, nos avans stî a Djodogne, mins cwand nos avans stî arivêyes sol pavêye po ratinde li busse, nos avans stî saizeyes : li vint esteut télmint froed; ns avans stî erelêyes Motlî sol tins k' i fwait a Djåçlete, p. 83 (fråze rifondowe).

Addjectif

[candjî]

Modele:-addj-é erelêye omrin

  1. (mot d’ meteyo) covrowe di djivronde
    • Les håyes sont-st erelêyes.
  2. (imådjreçmint) tote rafroedeye, po ene djin ki dmeure al bijhe.

Sinonimeye

[candjî]
covrowe d' djivronde

Ratournaedjes

[candjî]
covrowe di djivronde
tote rafroedeye