Aller au contenu

estchanteus

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « estchanter » avou l’ dobe cawete « -eus »

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin estchanteus
femrin padrî estchanteuse estchanteuses
femrin padvant estchanteuse estchanteusès

estchanteus omrin

  1. ki estchante.
    • E-n ene estchanteuse radondinne,
      Ele s' evolèt foû des mostîs
      Po s' leyî djus – vives ou dôrlinnes –
      El doûce niyêye des cénk clokîs Louis Lagauche, "L' inmant", Tournai, (1947), p. 125 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
estchanteus