fé faccion

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Aplacaedje di : «fé» + « faccion »

Vierbire

fé faccion (v. sins coplemint)

1. wårder ene plaece po on metou moumint, copurade tot djåzant di sôdårds.
   • Do djoû, i fwait l’ awaite ; del nute, i fwait faccion — Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

• esse di gåre
• esse di stantche

Ratournaedjes

wårder ene plaece, po on sôdår

• Francès : monter la garde ^(fr)