Aller au contenu

fagoteu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « fagoter »

Fagotresse

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin bouteu bouteus
femrin 1 bouteuse bouteuses
femrin 2 boutresse boutresses

fagoteu omrin

  1. onk ki faxhnêye (ki fwait des faxhenes di bwès.
    • Po ene maigue djournêye,
      Li fagoteu
      Trîme tote l' annêye
      E bwès, tot seu
      Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 116 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fagoteu