Aller au contenu

feneu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « fener »

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin feneu feneus
femrin 1 feneuse feneuses
femrin 2 fenresse fenresses

feneu omrin

  1. onk ki fene.
    • On feneu et ene fenresse s' ashièt voltî padrî ene hougnete Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Li bocå s’ tape å lådje : c’ est les feneus, li fotche et l’ rustea so li spale Henri Simon, "Fènå-meûs" (1907) (fråze rifondowe).
    • Wice ki l' feneu, del campagne fwait s' twelete
      Èt k' al vesprêye on ratchesse les berbis,
      K' avå les bodjes li spirou pidjole
      Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 24 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
feneu