flaxhisse

Walon (Rifondou)

Sustantif

| flaxhisse [o.n.]

1. plaece wice k' i gn a des aatous åbes flaxhîs dins tos les sinses.
   • Li flaxhisse s' alårdjixh a fwait k' on-z abate — P. Lazard (fråze rifondowe). F. clairière.
2. pitit bwès (eneviè les bwejhes).
   • Po fé resprinde li feu, fåreut sacwants flaxhisses, ene hatche u l' ôte kel vénreut rewoeyî — C. Denis (fråze rifondowe).

   On dit eto: cayet.

   Loukîz a : hatche, estale.

Tcherpintaedje : avou l’ cawete « -isse 1 ».