Aller au contenu

foû plaece

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : foû-plaece.

Etimolodjeye

[candjî]

Shûte des mots : « foû » + « plaece »

Addjectivire

[candjî]

foû plaece

  1. ki n' est pupont a s' plaece .
    • A poenne esteut ele dispiertêye
      K' ele aroufléve djus des montêyes,
      Po vni rmete li wate sol beabea,
      Et vey s' i n' esteut nén foû plaece. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li cocogne di li p’tite bâcelle", p.42 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. esse foû plaece

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ki n' a pupont d' ovraedje
ki n' est pupont e s' plaece