Aller au contenu

gonele

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « gonele », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
gonele goneles

gonele femrin

  1. (antomeye) (camaerådreçmint) divant del tiesse (d' ene djin).
    • Dji nnî fotrè so s' gonele Motî d’ Djivet (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • Figurez vs ki l’ Mårcel (mi bea-pere) a bascoulé di s’ tchereye et s' grawer l' gonele ! Il a foirt må si spale et i s’ a findou l’ pegnon d’ oraye — Pascal Baijot (fråze rifondowe et rarindjeye).
  2. (dujhance sociåle) linwe, po dire k' ele cåze bråmint et k' ça vos hode.

Ratourneures

[candjî]
  1. fote al gonele: dire direk a ene djin ene verité k' ele n' ôt nén voltî.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Årdene nonnrece, Bote di Djivet

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
vizaedje
linwe ki djåze