gré

Walon (Rifondou)

Sustantif

singulî	pluriyal
gré	grés

gré o.

1. (mot do bastimint) pårteye d' ene montêye
2. pårteye d' ene schåle (imådjreçmint).
3. (pus stroetmint) (mot d’ fizike) unité d' on termomete.
4. unité d' ene inglêye.

Parintaedje

• digré
• egré

Mots d’ aplacaedje

• gré Celciusse, gré Fareneyt, gré Kelvin

Ratournaedjes

± tchaeke pårteye di montêyes

• Francès : marche ^(fr)

± unité di mzeure del timperateure, d' ingue

• Francès : degré ^(fr)

Francès

Prononçaedje

• AFE : /gʁe/

Sustantif

singulî	pluriyal
gré	grés

todi singulî

gré o.

1. acceptance.

Ratourneures

1. de gré ou de force