gré

Walon (Rifondou)

Sustantif

singulî	pluriyal
gré	grés

gré omrin

1. (mot do bastimint) pårteye d' ene montêye
   • Del nute, cwand toumèt do fé
     Leu faccion dvant l' Måjhon d' veye
     I s' edoirmèt so les grés
     On ls a veyou pus d' ine feye
     S' i vént a ploure ou k' i fwaiye froed
     I moussèt el coûrtigår
     I s' edoirmèt dvant l' feu
     — François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
2. pårteye d' ene schåle (imådjreçmint).
3. (pus stroetmint) (fizike) unité d' on termomete.
4. unité d' ene inglêye.

Parintaedje

• digré
• egré

Mots d’ aplacaedje

• gré Celciusse, gré Fareneyt, gré Kelvin

Ratournaedjes

tchaeke pårteye di montêyes

• Francès : marche ^(fr)

unité di mzeure del timperateure, d' ingue

• Francès : degré ^(fr)

Francès

Prononçaedje

• AFE : /ɡʁe/

Sustantif

singulî	pluriyal
gré	grés

todi singulî

gré omrin

1. acceptance.

Ratourneures

1. de gré ou de force