groxheur

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « groxh- » ‎(« gros »), avou l’ cawete « -eur ».

Sustantif

singulî	pluriyal
groxheur	groxheurs

groxheur femrin

1. cwålité u dfåt di çou k' est gros.
   • S’ i fzéve bon li treûzime djoû, on-aléve rahougner avou l’ ristê an bwès d’ côrî. Padrî, avou one grande fotche, on fzéve dès moulots tos lès dîj ou cwinze mètes d’après li grosseûr dès hougnes.— Fernand Barvaux, Li fènâ mwès do bon vî tins, Singuliers, 1-2009.
2. (mot d’ medcén) sacwè nén normåle ki groxhixh sol coir d' ene djin, d' ene biesse.

Ratournaedjes

F. grosseur.