Aller au contenu

hertcheye

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
hertcheye hertcheyes

hertcheye femrin

  1. longue traece k' on voet al tere, leyeye pa ene sacwè k' a stî hertchî, u ki s' a hertchî.
    • Li voye esteut tote coviete d' ene hertcheye di tere Motî del Hesbaye (fråze rifondowe).
    • Et, drî les soyeus, les bates si stårèt
      a longuès hertcheyes, ki les rascoyresses
      d' on vigreus côp d' seye metèt-st a djaveas
      — "Li pan dè Bon Diu", "Li soyèdje" (fråze rifondowe).
    On dit eto: trinnêye, hetche, hertchåde. A rmete a: rote, rôlinne.
    F. traînée, trace.
  2. (djeu d' boutchon) tchessaedje evoye del pire di l' ôte, ki s' a vnou rashir sol vosse, tot près do boutchon, tot bouxhant dso avou ene deujhinme pire da vosse.
    • T' as l' droet do fé ene hertcheye (J. Wisimus).
    F. dégagement.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, C9, O3, E203