Aller au contenu

hourdaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «hourd» avou l’ cawete « -aedje » (des sustantifs fwaits so des nos).

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
hourdaedje hourdaedjes

hourdaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « hourder »
  2. emantchaedje fwait d' plantchîs metous so des pilés, po poleur maçner on hôt meur.
    • On hourdaedje di maçon. D.T.W.
    • Remi a tapé on côp d' ouy eviè l' Djåke k' est la, sol hourdaedje, a rfaçoner l' grand meur Lucien Somme, L’èfant d’on-ôte, p. 64 (fråze rifondowe).
  3. lét a deus astaedjes.
    • Haydaday al valêye di si hourdaedje.
  4. tote li tcherpinte d' ene gregne.

Sinonimeye

[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
emantchaedje di plantchîs po maçner on meur