Aller au contenu

lådje et lon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Shûte des mots : « lådje » + « et » + « lon ».

Advierbire

[candjî]

lådje et lon (nén candjåve)

  1. ossu lon k' on pout vey.
  2. tocosté.
    • Mins Diè ki cnoxhe li court et l' long
      Di çou k' i s' passe lådje et lon. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les deus sèmeus", p.23 (fråze rifondowe).
    • Mins l' violoneu ni sepeut nén minme li no des letes…
      I vikéve a l' avire, diviertixhant l' wihete
      Avou les sots rimeas k' repetéve lådje et lonJoseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.94 (1929), "Li sondje dè mèstré" (1925) (fråze rifondowe).
    • Nos estans firs di nosse pitite patreye,
      Ca lådje et lon, on djåze di ses efants.
      Å prumî rang, on l' mete po l' industreye
      Et dvins les årts, ele riglatixh ostant Théophile Bovy, Li Tchant dès Walons (fråze rifondowe).

Variantes

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
ossu lon k' on pout vey
tocosté