Aller au contenu

lokince

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « loquentia » (minme sinse), pal voye do vî francès « loquence ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

lokince femrin (cåzu todi singulî)

  1. cwålité d' onk (ene) ki sait bén djåzer; åjhmince po bén djåzer.
    • les låmes, c' est l' lokince des femes. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • L. Chalou, avou tote si lokince, nos a dné ene conferince sol francès redjionå — PHab (fråze rifondowe).
    • Mu scriyèdje n’ a nole consèquince,
      Et dju n’ vou nin fé l’ djône côkê :
      Djans, so l’ tinre éle du m’ pauve loquince,
      Supårgnîz lès côps d’ warokê !
      Martin Lejeune, On såye sès éles, 1895.
    • Ses belès manires, si lokince,
      L’ anea d’ ôr ki rlûjhéve e s’ doet,
      Mi fjhît croere k’ on tél pôvriteus,
      Diveut esse ossu ritche k’ on prince Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.70, “L’Onai d’ôr” (fråze rifondowe).
    • Avou les ramons d' ôr di s' lokince, il a tchessî evoye les nûlêyes ki nos anoerixhént l' cour. Joseph Mignolet, dins Leyon Degrele, on fré, p. 10 (fråze rifondowe).
  2. (rabaxhanmint) soyante manire djåzer tot-z eployant des mots trop sincieus.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  3. manire di bén saveur responde.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  4. fijhaedje di nén saveur si djoker di djåzer.

Ratourneures

[candjî]
  1. fé zûner s’ lokince

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
manire di bén pårler
soyante manire djåzer tot-z eployant des mots trop sincieus
manire di bén saveur responde
fijhaedje di nén saveur si djoker di djåzer