lombård
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Do vî lingaedje d’ oyi bodje « lombard » (dmorant di Lombårdeye). Ås trazinme et catoizinme siekes, les bankîs lombårds estént foirt rilomés tot avå l' Urope.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /lɔ̃ː.bɔːʀ/ /lɔ̃ː.bɑːʀ/ /lɔ̃ː.bɒːʀ/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /lom.bɔːʀ/
- Ricepeures : lom·bård
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
lombård | lombårds |
lombård omrin
- organisse ki prustêye di l' årdjint ås pôves tot purdant des wadjes did zels.
- Mete si monte å lombård — Motî Haust.
- Ele a poirté si aliyance å lombård
- A poenne a-dj' do pan a magnî;
mi feme a vindou totes ses cotes :
ele n' a pus ki deus troes clicotes ;
mi djuståcôr e-st å lombård,
— Marian de Saint-Antoine, "Paskeye di Djan Sapir, poirtåzaedje di Lidje" (1790) v. 48-51 (fråze rifondowe). - —Done-mu l’ brèsse, nos tchantrans po rintrer è l’ rowe ou n’ brairans : Vive li fièsse!… Et d’main, nos îrans â Lombârd— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), C'èst l' fièsse!, p.292.
- (no d’ mestî) sakî ki prustêye ces cwårs.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Ratourneures
[candjî]- poirter å lombård : ewadjî ene sacwè amon li lombård
- aler disgadjî ses hårs å lombård : raveur ene sacwè k' esteut amon li lombård
- grand Lombård.
- Ene feme est ene bele pîce di manaedje ; mins c’ est damadje ki l’ grand Lombård n’ a nou clå pol pinde. I fåt bén, télfeye, tini ses efants a gougne, mins ki dj’ plind les parints ki s’ endè fjhèt ene glwere ! — Arthur Xhignesse, « Bwègnes mèssèdjes & pititès gotes » (1905), p.14 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- lombård : E1
Ratournaedjes
[candjî]organisse
- Francès : mont-de-piété (fr)