Aller au contenu

måjhire

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Måjhire.

Loukîz a : «Måjhire»

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « måjh- » ‎(« måjhon »), avou l’ cawete « -ire ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
måjhire måjhires

måjhire femrin

  1. pitite måjhon.
    • Totes les payizantes vinît ricdure Mayane djusk' el voye pu nd eralît e leus måjhires Dieudonné Salme (fråze rifondowe).
    • Ele froxhe èn åbe come on fuzea,
      Li palå do minme ki l’ måjhire,
      Est ehertchî pa si corantJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.12, “Li Bonne Chance fait tot” (fråze rifondowe).
    • Li campagne dwèrmév, ca l’manant, tèyeûs d’lègne ou labureûs, aveût qwité si ovrèdje po r’toûrner è s’måhîreJoseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 34.
    On dit eto: wåmire, lodjete.
  2. viye måjhon e rwene.
  3. (mot d’ houyeu) costé d' ene taeye (dins ene mene).
    • Li måjhire pete evoye Motî Haust (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. måjhires del taeye ou måjhires del voye : li toet et l' meur del coûtche

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

[candjî]
wåmire, måjhinete
rouwene
meur