Aller au contenu

macté

Èn årtike di Wiccionaire.

Pårticipe erirece

[candjî]

macté

  1. Do viebe « macter »
    • Il a macté ses cayôs tote el djournêye.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin macté mactés
femrin padrî mactêye mactêyes
femrin padvant mactêye mactêyès

macté omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. Pårticipe erirece, eployî come addjectif omrin, do viebe : «macter»: ki n' vout måy candjî d' idêye.
    • Mins les vîs coirbås sont mactés ;
      I fjhèt les cis ki n’ ont nén l’ linwe boune. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.96, “Li Nid d’Coèrbâs” (fråze rifondowe).
    • Macté, c' est macté ! Mins cwand k' èn ågne fwait a s' môde, c' est ddja l' mitan di si amagnî ! Lucyin Mahin.
    • I n' flairéve nén pus foirt ki di dvant et il esteut todi ossu macté Georges Ghys (fråze rifondowe).
  2. k' est a botons, tot djåzant d' èn åbe ås fruts.

Ratourneures

[candjî]
  1. on macté ågne u: on macté bok : ene djin ki n' candje pår nén d' idêye.

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
ki n' vout måy candjî d' idêye
a botons, po èn åbe ås fruts

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin macté mactés
femrin mactêye mactêyes

macté omrin

  1. onk ki n' candje måy d' idêye.
    • Djan-Djôzef, li seul fi do mônî d' Trô-Fayete,
      Inméve come on macté li båshele di s' tchessonJoseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.82 (1929), "Li molin dè vî Stiène" (1925) (fråze rifondowe).
    • Bén … i frè nén åjhey del fé ployî ! C' e-st ene mactêye ! Ossu tiestowe k' ene bourike ! Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 1980 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. C' est on macté, Bernabé : rime-rame di ptits nos.