Aller au contenu

oumires

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « humus » (ansene ki s' a dismantchî dins tere) avou l’ cawete « -ire ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

oumires femrin todi pluriyal

  1. (vî mot d' notåre) droet d' uzaedje k' el dierin vicant (d' on manaedje) a so les béns do moirt ki les efants ont erité.
    • Li cparexhant a rnoncî por zels a ses oumires et shuvanmint els a rindou prôpietaires di ses béns-fonds et béns-meubes. Simon li scrinî (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]

I gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « oumires », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

[candjî]
oumires