Aller au contenu

pîmåye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « pîmåye », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pîmåye pîmåyes

pîmåye omrin

  1. (oujhea) moxhon avou on rodje vinte, ki l’ sincieus no, c’ est : Pyrrhula pyrrhula.
    • Loukîz don l' laid houpieus pîmåye,
      Téns t' croufieus, t' årès l' air pus spès ! Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Bin v’la st-on râre èdon surmint" (fråze rifondowe).
    • Come dji saveû
      Qu’on musiqu’reût,
      Et qu’on d’bit’reût chaskeûn’ si p’tit rèspleû,
      Dj’a fêt ’n’ pasquêye
      Po l’ « cråsse eûrêye »
      So lès pîmåyes qui n’vont nin l’dreût dè djeû.
      — Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.171.

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
oujhea å rodje vinte