picron

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « piker » avou l’ dobe cawete « -ron »

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
picron picrons

picron omrin

  1. (no d’ inseke) ptit inseke ås deus aiyes, ki vike pus voltî tot l' long des aiwes, et ki hagne les biesses et les djins, po sucî leu sonk.
    • Et mi, dj' a cachî durant dijh munutes après on cwåré d' yebes ou çk' i gn åreut pont d' copixhes et d' picron Jean Goffart (fråze rifondowe).
    • Gn a ene sôre di grosse éndjole ki va tûtler t' sonk come on picron— David Blaude, Li Rantoele, l° 106 p. 7.

Rilomêye do mot[candjî]

  1. El Picron : no d’ pene d’ onk ki scrijheut dins les prumîs Bourdons.

Sinonimeye[candjî]

cozin, zinzin, plukete

Sipårdaedje do mot[candjî]

w. do Coûtchant

Ratournaedjes[candjî]

inseke suceu d' sonk

Waitîz eto[candjî]

Lijhoz l’ årtike picron so Wikipedia