Aller au contenu

pik

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : pike.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pik piks

pik femrin

  1. (usteye) usteye a mantche avou une ferêye betchete di scwere la k' onk des costés a ene cogne di pike et l' ôte di hepe.
    • Tes pôves payroûs di dzeu l' adrî
      Waguèt dzo l' pik di l' ome ki make !… Jean Dessard, D'ine cohe so l'aute, 1939, p.86, Li tchanson dèl wåmîre (1929) (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Pwaire minimom

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
pik