Aller au contenu

pés

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : pës.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « pés », el pout stitchî vaici.; li halcrosse S a stî wårdé po fé ene diferince léjhåve avou l' omofone «».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pés

pés omrin

  1. (antomeye des biesses) troke di deus u cwate tetes al vatche, berbis, cavale.
    • Nosse gade atrape do pés Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • Les pés plins d’ laecea fjhént stitchî leus tetes,
      Et les roedès cawes, po n’ nén piede li pleu,
      Flaxhént leus flantchi, tchessant les moxhetes,
      Ki l’ ombion del shijhe aveut fwait tni coeLouis Lagauche, « Li p’tit hièrdî », Tchant I, Hanèsse èt Magrite (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. cwand on vént d’ å lon, les vatches ont todi des gros pés / cwand on vént då lon, les vatches ont todi des gros pés
  2. apicî l' boû på pés ; tini l' boû på pis Motî d’ Bastogne.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
troke di deus u cwate tetes

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike pés so Wikipedia