Aller au contenu

pitit noer

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Shûte des mots : « pitit » + « noer »

Sustantivire

[candjî]

pitit noer

  1. (doûce creyance) Diåle.
    • Mins po çoula, i gn a k’ on moyén … on seul … : fé acoird avou li ptit noer ! Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.78 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
pitit noer