Aller au contenu

raplaker

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « plaker » avou l’ betchete « ra- » des viebes

    • Li noere bijhe ou l' solo, li rålêye ou l' hoûssea,
      S' etindèt pol dismoure. On l' raplake, on l' dismantche ;
      E ses cwate pås di stipe, di leus pîs disk' ås hantches,
      Al mwinde pezêye, verdjèt come les djambes d' on gnognot
      Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 75 (fråze rifondowe).
    • Il estént d' brogne, mins i s' sont raplakîs Motî Haust (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C61, G100

Ratournaedjes

[candjî]
raplaker