roufion

Walon

Etimolodjeye

Bodje « rouf », avou l’ dobe cawete « -ion » (etimolodjeye nén acertinêye)

Sustantif

singulî	pluriyal
roufion	roufions

roufion o.

1. pitit gamén.

   I profitéve ki dj' esteu on roufion po djouwer avou mes coirdeles (A. Laloux).

   Pårén Houbert aveut eto des floricontes did cwand il esteut roufion (B. Louis).

   Des roufions corèt-st al disblouke i nte les xhames do batea (L. Mahin)

Sinonimeye

Loukîz a : råpén

Fås amisse

• li sinse do mot e picård n' est nén l' minme k' e walon.

Rilomêye do mot

divnou on såvadje no (Loukîz cial e-n on tecse da Rodjî Viroux).

Ratournaedjes

Loukîz a : råpén

Picård

Sustantif

roufion o. roufion (mot scrît e picård come e walon)

1. racuzete, racuze-potêye.
2. coreu d' comeres (purade les harotes).

Ortografeyes

Divant 1900 :

• roufion : PiF1

Sicrijhas do 20e sieke (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• roufion : PiB2

Li mot n’ est nén dins : PiB1

Si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « roufion », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el djivêye.