Aller au contenu

roufion

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « rouf », avou l’ dobe cawete « -ion » (etimolodjeye nén acertinêye).

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
roufion roufions

roufion omrin

  1. (camaerådreçmint) pitit gamén.
    • I profitéve ki dj’ esteu on roufion po djouwer avou mes coirdeles. Auguste Laloux (fråze rifondowe).
    • Pårén Houbert aveut eto des floricontes did cwand il esteut roufion. Bernard Louis (fråze rifondowe).
    • Des roufions corèt-st al disblouke inte les xhames do batea. Lucyin Mahin (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Loukîz a : « råpén »

Fås amisse

[candjî]

Rilomêye do mot

[candjî]

divnou on såvadje no (Loukîz cial e-n on tecse da Rodjî Viroux).

Ratournaedjes

[candjî]
gamén Loukîz a : råpén

Sustantif

[candjî]

roufion omrin

  1. roufion (mot scrît e picård come e walon)
  2. racuzete, racuze-potêye.
  3. coreu d’ comeres (purade les harotes).

Ortografeyes

[candjî]
Divant 1900 :
Sicrijhas do 20e sieke (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : PiB1