såvlonî
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « såvlon », avou l’ cawete « -î ».
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| såvlonî | såvlonîs |
såvlonî omrin
- (no d’ mestî) djin u eterprijhe ki saetche å såvlon, et l' vinde.
- Asteure, les såvlonîs tirnut å såvlon so les pladjes u l' poujhî dins les mers, ca i n' dimeure pus k' on trô å såvlon e l' Walonreye, si dj' el tén bén — Lucyin Mahin.
Ratournaedjes
[candjî]onk ki vind do såvlon
Francès : sablonnier (fr)
