Aller au contenu

s’ acaimer

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje prono « s’ » + viebe « acaimer ».

Viebe

[candjî]

s’ acaimer (viebe å prono nonlôtrece)

  1. si prinde n' onk l' ôte pås tchveas, tot djåzant d' femes (u d' omes avou des longs tchveas).
    • Ådvins do teyåte, on s' dispite,
      On s' acaimreut co bén. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Les artistes" (fråze rifondowe).
  2. s’ atouwer (si traitî d' tos les nos).
    • Po ene tchitchêye nos s’ acaimer ! Alans, rastrind Jean-Pierre Vervier (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

[candjî]

pårteye di topets

Ratournaedjes

[candjî]
si prinde n' onk l' ôte pås tchveas
si traitî d' tos les nos Loukîz a : si traitî d' tos les nos