scançon
| Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
|---|---|---|
| scançon | sicançon | escançon |
Etimolodjeye
[candjî]S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « scançon », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
[candjî]Asteme ! Ci mot ci a on scrijha « -an- » ki n’ si prononce nén a môde di naziåle /ã/ mins /an/, çou ki respond a on scrijha Feller « -an′- ».
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /skan.ˈsɔ̃/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : scan·çon
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| scançon | scançons |
scançon omrin
- pitite coulote di dzo po èn ome (fwaite di fene sitofe).
- Dj' esteu tot frexh di tchôd et dj' aveu les frumjhons; T' åreus cût des oûs dins mi scançon — Bernard Mirlon (fråze rifondowe).
- (dj’ emantchreu ene eterprijhe-djermon po-z aidî les cmeres a tchoezi leu mousseure po rexhe al nute) Al vesprêye, dj’ evoyreu des mwaisses, ki dj’ åreu scolé a l’ avance, adlé les copes pierdowes inte on rodje caraco ås vetes cwåreas, et on long djaene sicanson — Jacques Desmet, On Sånî a pårt, p. 31.
Ratournaedjes
[candjî]
Waitîz eto
[candjî]
Lijhoz l’ årtike scançon so Wikipedia