siclatchî

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

siclatchî u esclatchî / sclatchî (codjowaedje)

I. [v.c.]

1. clatchî foirt. Reytodi, metou å corant des ôres do Rwè et d' l' air k' il aveut e les dnant, åreut bén sclatchî s' tiesse å murea d' dizespwer (J. Dufrane). Loukîz a : claper, peter. F. frapper, taper, jeter, projeter.

2. (imådjreçmint) gueuyî (ene sacwè). End årè co sclatchî, des nodidjus (A. Laloux). On dit eto: låtchî. F. proférer.

II. ki rexhe tot d' on côp, tot djåzant d' on foirt brut. Ele ni voet k' des copes ki toûrnèt, des rires ki sclatchnut come des fuzêyes (R. Vanorle). F. éclater, fuser.

Tcherpetaedje : viebe clatchî, betchete si-