Aller au contenu

sdåne

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
sdåne sidåne esdåne

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « dåne » avou l’ betchete « s- » ; foirt dåne.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin sdåne sdånes
femrin padrî sdåne sdånes
femrin padvant sdåne sdånès

sdåne omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k’ a l’ tiesse ki toûne.
    • Li tchawe-sori a stî tote sidåne d’ aveur tourné åtoû del loumire.
  2. ki n’ tuze waire, k’ est todi dins l’ lune.

Ratourneures

[candjî]
  1. cori come on sdåne

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k’ a l’ tiesse ki toûne
ki n’ tuze waire, k’ est todi dins l’ lune

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sdåne sdånes

sdåne omrin et femrin

  1. djin k’ a l’ tiesse e l’ air.
  2. On grand sdåne ås moustatches
    Vént di stårer ene vatche :
    Aveule sins ses monteures
    Il afutéve les pasteures
    Philippe Antoine, tchanté pa Vincent Delire (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
sdåne