sospir
Apparence
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
sospir | sospirs |
sospir omrin
- somadjon, parfond et long respiraedje d' ene sakî k' est rmouwé, ki rsént åk di foirt.
- El sospir d' èn efant.
- Fé des sospirs.
- On sospir di soladjmint.
- Fé s' dierin sospir.
- Elle a fwait on sospir come ene banse.
- A poenne etind on cwand ele passe,
Li sospir di ci-la ki trepasse,
Tot picant ene tiesse divins ses flots— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.16, “Li Pèheu à l’Vège” (fråze rifondowe). - On djoû, pindou padrî l' ouxh del tchambe, mi, li blanc poyou djilet, e-n on sospir di mirancolêye, dji leya schiper : «On n' pout nén esse ey aveur sitou» — Léon Bukens, Modele:LaWa 1/2021 p. 6 (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :