tetene
Loukîz a : «Tetene»
Etimolodjeye 1
[candjî]Dodobe mot «tene» (nén spès).
Addjectif
[candjî]tetene omrin (purade eployî come addjectif sudjetrece)
- foirt tene, dins ene fråze k' on dit pitieuzmint.
- Asteure, la, dj' el veyeu bén, li tchet, racrapoté dins ene tchabote do meur; n' aveut rén (i n' esteut nén atrapé), il esteut djusse on pô tetene (rat. pa. — Lucyin Mahin.
- Adon, i s' a metou a m' carwaitî : ses ouys tetenes fougnént mes orayes, mes tchifes; i rescouléve on pô so s' xhame come po mî vey. — Lorint Hendschel.
- C' esteut do tene cafè, do tetene, direu dj' bén; i l' atchtént amon Rentetene a Dinant. — Gaston Lucy (fråze rifondowe).
- Mins nozôtes, nosse cåze n' est nén spesse, tetene, direu dju bén; adon, ni divréns dj' nén siervi ene pus hôte cåze ? (Max Stirner, rat. pa. — José Schoovaerts (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]F. maigrichon, fort mince, très fin, minuscule, négligeable, très dilué.
Etimolodjeye 2
[candjî]Bodje «tete», avou l’ cawete « -ene ».
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| tetene | tetenes |
tetene femrin
- ponte do tûturon.
- boket d' cawoutchou po les efants u les veas teter.
- cawoutchou d' ene machine a mode.
Ratournaedjes
[candjî]
Omofoneye possibe
[candjî]- Tetene (pitit no, Titine)