Aller au contenu

toursea

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «tours-» (tour) avou l’ cawete « -ea ».

Sustantif

[candjî]

toursea omrin

  1. (botanike) çou ki dmeure cwand on a magnî l' bon (a ene peme) u splitchî (a ene djote).
    • Il a mindjî l' poere disk' å toursea Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    • Et dji reye come on sot cwand dji sondje ås tourseas tapés roed so ene tiesse po ls aclatchî Henri Van Cutsem (fråze rifondowe).
  2. boket (do frut k' on hagne divins).
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
  1. (imådjreçmint) dierin moumint.
    • L' ôrlodje rondje, crouwele, do soumey el toursea Christian Quinet (fråze rifondowe).
    F. fin, bout, résidu.
    toursea ki dmeure dins l' goidje : sacwè k' on n' pout nén avaler (imådjreçmint, dj' ô bén : k' on n' pout nén pardoner).
    • li toursea ki dmeure dins l' gozî da sacwants, c' est li råvlaedje di cwårs da Tibî Meyî po ses prôpes pordjets Lucyin Mahin.
    F. os resté en travers du gosier.


Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
  1. F. trognon.