troket
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « troke » avou l’ cawete « -et ».
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| troket | trokets |
troket omrin
- (cronolodjeye) moumint.
- Leus dijh ans d' mariaedje, il î sondjive dispu on troket — Chantal Denis (fråze rifondowe).
- Il a dmoré on ptit troket insi, a s' dimander cwè — Chantal Denis (fråze rifondowe).
- (botanike) pitite troke (di ceréjhes, di noejhes).
- I m' a dné on troket d' djaeyes — ALW 6 so les pires et les åbes, p. 384 (fråze rifondowe et rarindjeye).
- pitite troke (di djins).
- Monsègneûr, qui pwate l' ostanswâr, s' arète divant chaque troket d' malaudes po lès bèni (...). — Joseph Calozet, Li crawieûse agasse.
- (astronomeye) troke (di stoele).
- Kimint lome-t on ddja ci troket di stoeles la ? — ALW 3 sol tins ki passe et l’ tins k’ i fwait, p. 50 (fråze rifondowe et rarindjeye).
