vaner evoye

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Aplacaedje di : « vaner » + « evoye ».

Vierbire

vaner evoye (v. å spitron) (v. sins coplemint)

1. endaler raddimint.
   • Mins les berbis ni shuront nén èn etrindjir; elle åront sogne et ele vanront-st evoye di lu, ca ele ni cnoxhèt nin s’ vwès — Jean Dumont, ratournant sint Djhan l' Evandjilî (fråze rifondowe).
   • Ossi, cwand l’ Bon Dju si mèta èl tièsse dè distrûre tot çoula, èvoya-t-i in-andje po dîre a Loth dè prinde sès guènèyes èt dè vaner èvôye avou tote si famile — Georges Ghys.

Sinonimeye

Loukîz a : « Motyince:cori evoye/walon »