vaner evoye
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje di : « vaner » + « evoye ».
Vierbire
[candjî]- (viebe å coplemint) tchessî evoye.
- Nos l' avans vané evoye come on stron so ene palete. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- (v. sins coplemint) endaler raddimint.
- Mins les berbis ni shuront nén èn etrindjir; elle åront sogne et ele vanront-st evoye di lu, ca ele ni cnoxhèt nin s’ vwès — Jean Dumont, ratournant sint Djhan l' Evandjilî (fråze rifondowe).
- Ossi, cwand l’ Bon Dju si mèta èl tièsse dè distrûre tot çoula, èvoya-t-i in-andje po dîre a Loth dè prinde sès guènèyes èt dè vaner èvôye avou tote si famile — Georges Ghys.
Sinonimeye
[candjî]
Loukîz a : « Motyince:cori evoye/walon »