vijhnale
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén * « vicinella », veyoz vijhén + -ea, do latin °vicinus (vijhén), lu-minme d'el latin °vicus (veye), do vî uropeyin *weyḱ- (hamea). Lon-parint avou l'sanscrit विश्, li goyi 𐍅𐌴𐌹𐌷𐍃, li vî grek οἶκος.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /viʒ.ˈnal/ /vɛʒ.ˈnal/ /vɛh.ˈnal/ /vɛj.ˈnal/ /vɛç.ˈnal/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /viʒ.ˈnal/
- Ricepeures : vijh·nale
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| vijhnale | vijhnales |
vijhnale femrin
