yerbêye
Sauter à la navigation
Sauter à la recherche
 |
Cial, n a des racsegnes eciclopedikes so les yerbêyes |
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Bodje « yerb- » (« yebe »), avou l’ cawete « -êye »
Prononçaedje[candjî]
- yerbêye
- yèrbêye, jèrbêye, jèrbée, jèrbèye, yèrbêye, yèrbéye, yèrbée, êrbée.
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| yerbêye | yerbêyes |
yerbêye f. (pus sovint eployî å pluriyal)
- plante k' on mete tote vete dins l' sope et dins les ôtes amagnîs, po dner do gosse.
- F. légume condimentaire, plante potagère.
- yebe ås maladeyes.
- Cwand on medcén ordone on rméde ås payizans, I lzî doet espliker les pondants, les djondants, S' i fåt cure les yerbêyes, comint k' i fåt k' ça s' fwaiye — A. Vermer (fråze rifondowe).
- F. plante médicinale.
- sitindowe di yebe.
- On dit eto : waide, pasteure, pasturaedje. F. herbage.
