Aller au contenu

yet

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Sibetchaedje di «eyet».

Prononçaedje

[candjî]

Adjondrece

[candjî]
Alofômes
eyet ey yet yeyet

yet (nén candjåve)

  1. et (divant ene cossoune).
    • L' ovrî s' aprestêye;
      El monsieu doime;
      Les stoeles ès distindèt pa bindes;
      Yet, tenoncô
      El hoûlåd, fås Djwif, come on marou,
      Disclefe el brouyård d' on côp d' grawe Franz Dewandelaer (fråze rifondowe).
    • Ça n' est nén foirt gaiy di n' mexhner des betchs
      Ki cwand l' tiesse est vude oubén l' papî scrît,
      Di n' frexhi ses lepes ki cwand l' intche est setche,
      Yet d' n' aveur nou liårds, … mins des papîscrîts Franz Dewandelaer (fråze rifondowe).
    • Djuliete mi disfwait l' papî clapant del fameuse bouboune yet mel sititche dins l' betch Michel Robert, Li disfouyâdje dou cabu (fråze rifondowe).
    • Soeyans maléns, yet n' shuvans nén l' rime-rame
      Di ces djins la ki n' pinsèt k' a l' espweter (li nateure) André Gauditiaubois (fråze rifondowe).
    • El bijhe s’ a metou a shofler di pus a pus foirt, yet pus ele shofléve, pus l’ voyaedjeu s’ rabolotéve dins s’ mantea, si bén k’ al fén, el bijhe a rnoncî, eyet s’ a rtiré Michèle Herlin, ratournant ene fåve d’ Ezope, Li bijhe et l’ solea (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
adjondrece di radjoutaedje Loukîz a : et