بلق

Arabe marokin

• =‎ «bleq»
• = «بْلَق»

Etimolodjeye

Modele:Bdjti-ary * «blaikaz»; les mots d' etimolodjeye tîxhone di l' arabe marokin pôrént awè stî wårdés dispu l' tins di l' abrocaedje des Vandales (7inme sieke).

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	بلق	بلقين
femrin	بلقة	بلقات
		بلقين

بلق o.

1. (coleur) (mot d’ antomeye) foirt blanc d' pea , blanc come ene makêye, bladje, bladjot.