Durnalî
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Bodje « Durnale » avou l’ cawete « -î » des nos d’ djin.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dyʀ.na.liː/
- Ricepeures : Dur·na·lî
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | Durnalî | Durnalîs |
| femrin | Durnalresse | Durnalresses |
Durnalî omrin
- onk di Durnale.
- « Durnal, mi bea viyaedje », c’ est l’ tite d’ on bea live ki dj’ vén di r’lére. Nén dandjî d’ vos dire ki Marchal ki l’ a scrît est on purin Durnalî. — Émile Gilliard, Li fond do tonia, Les Cahiers wallons, lº 8, 1967, p. 175 (fråze rifondowe).
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- Durnalî : CW (lº 8, 1967, p. 175)
