Durnalî
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « Durnale » avou l’ cawete « -î » des nos d’ djin.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dyʀ.na.liː/
- Ricepeures : Dur·na·lî
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | Durnalî | Durnalîs |
femrin | Durnalresse | Durnalresses |
Durnalî omrin
- onk di Durnale.
- « Durnal, mi bea viyaedje », c’ est l’ tite d’ on bea live ki dj’ vén di r’lére. Nén dandjî d’ vos dire ki Marchal ki l’ a scrît est on purin Durnalî. — Émile Gilliard, Li fond do tonia, Les Cahiers wallons, lº 8, 1967, p. 175 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- Durnalî : CW (lº 8, 1967, p. 175)