adjint
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Calcaedje do francès « agent » (minme sinse).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : (pa rfrancijhaedje) /a.ˈʒã/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ˈd͡ʒɛ̃/
- Ricepeures : a·djint
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
adjint | adjints |
adjint omrin
- (no d’ mestî) ome del police, ou d' on mestî aprepiant.
- Ureuzmint k’ èn adjint d’ police
Moenna nos deus femes å violon— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.36, “Battaye di Feumme !” (fråze rifondowe). - Li sordjant et èn adjint avént såté a tchvå et il avént prins ene triviesse e shuvant dins l' minme direccion — Gaston Lucy (fråze rifondowe).
- Ces merçunaires la, on lzès lome toursiveuzmint, pa des côps "civils", u " adjint d' surté ", mins i fjhèt a pô près les minmès bouyes ki les sôdårds di l' årmêye.
- Asteure (estô des tchampetes), c’ est des adjints d’ cwårtî et minme, des côps k’ i gn a, des bénvlants; et co minme des fliketes (Jean-Marie Otjacques).
- Pwis ç't-ome-là m' veût vol'tî!…
I m' ruvint mî k'lès-ajants d' police…
Cès hâspleûs-là, vou-dj' dire, dj'ènn'a sopé
Duspôy l'istwêre, chal, ku dju v' va raconter
— Camille Gaspard.
- Ureuzmint k’ èn adjint d’ police
- (mot d’ medcén) vicante sacwè k' est cåze d' ene maladeye.
- Efouwer, c' est mete a feu les tchås, tot djåzant di l' adjint d' ene maladeye.