almene
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Calcaedje do francès « alumine ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /al.ˈmɛn/
- (pa rfrancijhaedje) /al.ˈmɛn/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /al.ˈmɛn/
- Ricepeures : al·mene
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
almene | almenes |
almene femrin
- (djeyolodjeye) sôre di tere avou di l' aluminiom.
- Avou l' almene, on fwait des potreyes, des fayances et des pôrçulinnes. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- coutea, spêye foirt alouwêye.
- Il a tant fwait di s' coutea k' i n'a pus k' ene almene. — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
- Mins dispoy, grand-pere a trepassé,
Et l’ lame, fwaite almene, s’ a cassé… — Martin Lejeune, “Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.185, « Lu såbe du m’ grand-pêre » (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]Mots vijhéns
[candjî]coutea, spêye foirt alouwêye
Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]coutea, spêye foirt alouwêye
- Francès : couteau, épée très usé