apougneure

Walon

Etimolodjeye

Do viebe «apougnî» avou l’ cawete « -eure »

apougneure [f.n.]

1. pougnêye. L' apougneure d' on fier a ristinde. F. poignée.

2. manire d' apougnî (avou del foice) Il a ene sifwaite apougneure ! F. poigne.