Aller au contenu

areyåve

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « areyî », avou l’ cawete « -åve ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin areyåve areyåves
femrin padrî areyåve areyåves
femrin padvant areyåve areyåvès

areyåve; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. (vî mot) ki pout s’ måssî åjheymint.
    • Ti dvrès rçure tot sacwè d’ areyåve
      Les cårpeas vénront so t’ cadåve
      Råyî les plantches k’ åront bîlé. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.112, “Li Vîx Batai” (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
areyåve