Aller au contenu

arimé

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Ricoprindaedje do pårticipe erirece « arimé » (do viebe arimer), prin come no, come parint avou l’ cawete « -ea », dizo assaetchance di « rimea ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
arimé arimés

arimé omrin

  1. sicrijhaedje avou rén k’ des vers.
    • Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
arimé